تقدیم به ساحت مقدس امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام

پشت خانه چقدر همهمه است
قلبها همنشینِ واهمه است

از خبر هرکه با خبر شده است
پشت خانه چه در به در شده است ؛

« آنکه ماهِ شبِ یتیمان است ..‌.
رفتنی گشته است و بی جان است!

آنکه شبها به ما ولی بوده
تازه فهمیده ایم علی بوده ! »

هرکسی هرچه در توانش داشت
بهر این خانه از شِفا برداشت

کودکی ظرف شیر در بغلش
کودکی آمده ست با عَسَلش

دختری هدیه ، قاصدک آورد
آن یکی هم کمی نمک آورد

چقدر مانده روی پای خودش
مادری با یتیم های خودش

ناله از شیونِ عزا می زد ...
پشت در کودکی صدا می زد ؛

« کاشکی زودتر دوا بشوی
کاش آقا دوباره پا بشوی »

ای که در خانه غرق درد و تبی
تو همان مردِ ناشناسِ شبی !

شامِ ما را به یاد بودی تو
مردِ بی امتداد بودی تو

🌹شاعر؛ محمدمهدی مزینانی

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan

شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan

🌴خویش

او به آغوش ، خودش را برساند کافی ست
نا توانیم ، ولی او بتواند کافی ست

ما که ماندیم و خود و خویش ، دگر شخص نماند
خویش در بند خود و خویش بماند کافی ست

طلب روضه ی رضوان که نداریم از دوست
لیک ، آتش ز دل و جان بستاند کافی ست

هیچکس نیست دمی تا غم دل گویم لیک
گر خداوند از این درد بداند کافی ست

به لبم هر قدمم شکر ولی ظالم عشق
تن فرتوت مرا گر ندواند کافی ست

پیر مردی به من خسته به لبخندی گفت
عاشق ار در ره دل جان برهاند کافی ست

کی توقع شده تا دیده ببیند ، فریاد ؟!
چشم تو در ره او خون بچکاند کافی ست

گر چه آن دوست نخواند همه اشعار مرا
شعرِ بر سنگ مزارم که بخواند کافی ست

🌹شاعر؛ عبداله محمدی مزینان (فریاد خراسانی)

🌴شوق عذاب

شوق من غیر عذاب از پس بیداری نیست
مستیَم ده ، که مرا حاجت هوشیاری نیست

شاخه ی عشق تو ای گل ز دلم قطع نشد
چون فراموشی دل رسم وفاداری نیست

جز خدا با صنمی شکوه از عشقی نکنم
که خدا هست ، غمم مشکل دشواری نیست

آمدی گر به صف جور و جنون ،می دانی !؟
وقت خودکامگی و فرصت مختاری نیست

نیستم طالب عشقی که به دل خون نکند
مزه ی عشق برادر به سبک باری نیست

خوش به چشمان تو و بد به رخ و دیده ی من
که به چشمم به جز از خون ز جفا جاری نیست

دست ها هر دو قلم ،تیغ به پا ،خار به چشم
زخم شمشیر تو ای عشق به من کاری نیست

ای تو فریاد که از دست خودت محزونی
باز برخیز که وقتی به غم و زاری نیست

سینه می سوزد و دل باز جنون می طلبد
باز تنهایی و در راه بلا یاری نیست

🌹شاعر؛ عبداله محمدی مزینان (فریاد خراسانی)

او که شایسته یِ آن خانه یِ سرمد می شد
نور زهرا زِ خمِ چادر او رد می شد

اُمُّ الآداب و شرف، اُمِّ وفا ، اُمِّ بنین
لایقِ لطفِ خوشِ دُختِ محمّد می شد

مَلَکِ پادشَهِ کون و مکان گردید و
شوق او باعث این خدمت بی حَدّ می شد

یَل و یَل پروَر و یَل زاده به هر اصل ونسب
پسرش حضرت عباس ،نباید می شد؟

پسرش بود همان کس که به هر رَه می رفت
یوسفِ فاطمه اَش مبدأ و مقصد می شد

می فرستد به لبِ تیغِ دو دَم هر پسرش
صد پسر داشت همین کار مجدّد می شد

قلبِ منظومه یِ او چهار قمر در پِیِ هم
به طوافِ نِگه زهره یِ احمد می شد

او که در ساحتِ منظومه یِ زهرا قمَرش
جلویِ هر خطری ،تک نفره سد می شد

کربلایی که در آن ساقیِ آب و ادبش
صاحبِ بال و پر از دولتِ ایزد می شد

آخرش شُکرِ خدا علقمه جایش خالیست
چو نَدیدَست،هر آنچه که نباید می شد

مرگِ عثمان،خبرِ جعفر و عون و عباس
آمد و حالش از اخبارِ حسین بد می شد

صحنِ بینُ الحَرَمین ،غرقِ عطش وقتی که
مادری شاعرِ احساسِ دو گنبد می شد

با سرِ چهار پسر درسِ شرف پس می داد
نمره از صد،ولی او صاحبِ چهارصد می
شد

کهکشانی که، مَه جلوه گرِ روز و شبش
قمری بود که از دامنِ او رد می شد

🌹🌹🌹

سه رباعی

تو شعر وفایی و شعارت"عشق "است
یا امِّ بَنین... ایل وتبارت"عشق " است
ای شاعر چهارپاره ی کرب وبلا
ولله، که نامِ مستعارت "عشق" است
🌹🌹🌹
تا عشقِ امیر مومنین داری تو
در زیرِ پرت حصنِ حصین داری تو
ای امِّ بنین که بی بنین گردیدی
یک لشکرِ عزّت آفرین داری تو
🌹🌹🌹
یک تنه پیشِ غم حیدرِ خود سد میشد
نورِ زهرا زِ خمِ چادرِ او رَد مے شد
یَل و یَل پروَر و یَل زاده و بااصل ونسب
پسرش حضرت عباس نباید می شد؟؟

🌹شاعر؛ منصوره محمدی مزینان

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شب یلدا شب میلاد نور است
شب زاییدن بهزاد هور است

"به نام آنکه جان را فکرت آموخت"
شب یلدا شب جشن و سرور است

شاعر؛ زنده یاد محمد مزینانی ساعت ساز

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

بی تو یلدا هم گذشت از نیمه شب
قصد برگشتن نداری ای نگار؟

فصل امیدم به یغما رفت و باز
یک دقیقه بیشتر شد ... انتظار

شاعر؛منصوره محمدی مزینان

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌴شادی یلدا

شبِ یلدا ،کنارت هندوانه،
شبِ یلدا ، انارِ دانه دانه.

شبِ یلدا شَلَم ها با لبویش،
لبِ خندانِ پسته در ترانه.

شبِ یلدا شبِ بنشستنِ ما،
کنارِ هم به عشقی،شادمانه.

که هر لب خنده ای دارد در این شب،
گریزان از غم و رنجِ شبانه.

تو می دانی چرا یلدا بپا شد؟
بَرَد غم از خریفش تا نمانه.

چو من ایرانیم،شادی مرامم،
زمن کی آید از غم این نشانه؟

زشادی ،عشق و پاکی،روحِ والا،
به ایرانم رسومی بی کرانه.

زایرانی رسوم و سور و اعیاد،
همه شادان و ثبتی در زمانه.

خدایا حفظ کن ایرانِ پاکم،
که کیشِ آخِرت زان،جاودانه

شاعر؛حسن صدیقی مزینانی.(راه)

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌴روزگار

كى رفته اى شكوهِ خزان از كنار من
اى اشكِ دانه دانه ى سرخِ انارِ من

عنابِ نابِ سرخِ لبانت رسيده است
تا بشكند ز تلخِ سكوتت ،خمارِ من

نيلوفرِ درختِ وجودت كشيده بال
بر روشنِ بنفشِ تبِ انتظارِ من

داوودى از وقوعِ خزان سركشيده تا
راهِ اميد را بنوازد سه تارِ من

واى از غروبِ ابرى و بارانِ چشمِ مهر
شور اشكِ تلخِ چشمه ى نوشين يارِ من

بر ما گذشته روز و شبانِ سياه و سرد
اين نيز بگذرد، مگذر از گذارِ من

در خانه رنگِ گرمِ نگاهت نشسته است
سبز و سفيد و آبى و شب،روزگارِ من

یلدا نشسته بر در و فرياد مى زند
اى آسمان ببار به قلبِ ديار من

منشين در انتظار زمستان بى قرار
تا خنده ى رهايى صبحِ بهارِ من

مهتاب،مى روى و جهان بى قرارِ توست
بى من مرو ، كه مى رود از دل قرارِ من!

شاعر؛دکتر سیدحسین ضیائی مزینانی

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌴مادر گیسو فروهشته(یلدا)

شب جشن و شب یلدا شب سور
شراب شور و آب پاک انگور

شب شعر و شب گیسوی مستان
شب دیماه و سرفصل زمستان

شب پایان تار برگریزان
شب برف سپید صبح خیزان

شبی چون چاه بیژن در سیاهی
بر اوج چه "منیژه همچو ماهی

شبی که زاید از زهدان او هور
جهان گردد ز نور هور معمور

شب کرسی و دور هم نشستن
ره کین و ستم بر خویش, بستن

شب تهمینه و سهراب و جمشید
شب دستان و سام و رستم و شید

بلندای شب زیبای آذر
رسد بر اوج ماه و هور و اختر

شب رستن ز تاریکی دیوان
به نور اورمزد پاک ایران

شاعر؛ زنده یاد محمد مزینانی ساعت ساز

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌴خجالت

باورم شد که یلدایی

امشب از خجلت نگاه کودکانم

که در انتظار دست های خالی ام ایستاده اند

به پناه دیوار تاریکی

و نگاه مهربان ماه پناه برده ام

سیاهی این شب درماندگی

دور از نوازش تابش مهتاب

مرا به سکوت فرا می خواند

کاش خودت را نشان نمی دادی

کاش عزیزانم را به میهمانی نمی خواندی

کاش سپیده ات زودتر سر برآورد

خدا را شکر

آن ها با قصه ی ننه سرما پای کرسی خوابیدند

ومن عارفانه

برای سفره ی خالی حافظ می خوانم

شاعر؛علی مزینانی عسکری

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌴سور و شور

یلدا رسیده است بجای کلام و حرف
امشب تو با حضور به جانم سرور بخش

مانند کرسی داغ پدربزرگ، امشب
به جسم و جان عزیزان غرور بخش

صحبت زِ هندوانه و حرف مویز نیست
اینها بهانه ایست به این کلبه نوربخش

مطرب...غریب و یکه و تنها نشسته ام
دستی بزن به ساز همایون و شور بخش

یلدا بهانه ایست برای یکی شدن
امشب بیا عصای محبت به کور بخش

یادی کن از پدر سخن از مادران بگو
از یاد رفته را تو سروری به گور بخش

آخر کلام و حرف "مزینانی" این بُود
با بینوا نشین به فقیران تو سور بخش

شاعر؛ حسین محمدی مزینان (مداح)

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌴یار دل آرا

یارب متبرک کن برما شب یلدا راه
روشن بکن ازنورت روزوشب فردا را

هرگز مپسند باشد برما شب دیجوری
همواره بکن تابان برما همه دنیا را

برخانه بده رونق ازجلوه ی آل الله
دردل متجلی کن آوازه ی مولا را

ای حافظ خوش الحان فال خوش ما بگشای
پرکن زشراب عشق آن ساغر مینا را

نقال بخوان امشب شهنامه ز فردوسی
تا نیک بیاموزیم ما جنگ و مدارا

در عشق و صفا جمله ما لیلی و مجنونیم
همواره بیادآریم آن یار دل آرا را

در مجمع ما امشب هرخُردوکلانی هست
بین فاکهه و آجیل زین بزم مهیّا را

این شوروصفا داریم ازخسرووکیکاووس
این بوم و برماراست ازکوروش وازدارا

ازفرقت یارخود ماواله و مهجوریم
یارب برسان بر ما آن یوسف زهرا را

چشمان مزین روشن بنمابه لقای او
چون باغ و گلستان کن غمخانه ی دنیا را

شاعر؛ اکبر مزینانی علیشاه

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌴شب یلدا

دوستان آیید سنت از شب یلدا کنیم
گرد هم آییم و شامی عقده دل وا کنیم

امشبی را کز نیاکان مانده بر ما یادگار
یاد یاران کرده و با یادشان شب زنده دار

میوه و آجیل آریم اندکی در مجمعه
دور کرسی جمع گردیم پر نشاط و هم همه

قصه های لیلی و مجنون و سهراب دلیر
ارسلان رومی و صد پهلوان پنجه شیر

در ره است فصل زمستان زردی پائیز رفت
یاد آریم از ذغال و هیزم و از چوب و نفت

چون شد آن یلدا که گه بارانی و پر برف بود
صحبت طولانی و شبهای پر از حرف بود

می بریدند هندوانه هم که می خوردند انار
می نمودند بیمه خود از عقرب از نیش مار

توت خشک و کشمش و چند تا لبو و تخمه شور
قصه مادر بزرگ از پختن نان تنور

به چه یلدای قشنگ و پر ز شوری داشتیم
چای آتش ، کوزه و آب بلوری داشتیم

نیستند گر خیل یاران،یادشان هست ماندگار
سنت دیرینشان همواره هستی بر قرار

از خدا خواهم که یلدای شما هم شاد باد
سفره پر مهر تان از برکتش آباد باد

رنج غم از سفره و سیمایتان آید برون
این شب یلدا نبینیم سفره ای را واژگون

شاعر: رضامحمدی مزینان

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌴چشم به راه

ای تو شبیه شب یلدای من
یار گران مایه و والای من

دوست تر از دوست تر از دوست تر
سرو بلند و قد و بالای من

یاد تو اندر سر و دل بود و هست
مهر تو اندر دل شیدای من

خسته نشد چشم به راهت عزیز
خسته نگردد به رهت پای من

حنجر من بهر تو آواز خواند
شعر بخواند از بر تو نای من

گوش بگیر ای گل همچون رفیق
سوز غم و ناله و آوای من

شب شده اندازه ی تنهاییم
بس که بلند است شب یلدای من

ای رفقا این شب فرخنده را
شمع فروزید بسی جای من

شاعر؛ عبداله محمدی مزینان(فریادخراسانی)

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌴سرگذشت و نقالی های شب یلدا

شب یلدا و سر کرسی و آجیل و نبات
پسته و فندق و کشمش و مویز و شکلات

برگه ی قیسی و سنجد.تخمه ی بوداده
غزل سعدی و حافظ که بود فرٌح ذات

فال او را بگشاییم.به یمن ایام
بخت ها باز شود.باغزل شاخ نبات

سخن نغز پدر بر دل ما جلوه کند
می شود زنده دل از آن سکنات و کلمات

قصه روبه پیر و سگ پیر حسنی
شیر لنگی که ندارد دگر زان حرکات

خوردنِ کلّ انار و هنر مشتی رجب
دره پیمایی قاطر که پر است از خطرات

تازه داماد و عروسی اگر آنجا باشد
صدر مجلس بنشانند برای حسنات

الغرض از همه جا و همه کس نطق شود
که فلانی و فلان جا بودی باب نجات

هندوانه که برآن چهره ای از لبخند است
بِبُرندش به یک یا علی و چند صلوات

یادگار مانده برای من و تو این سنت
پاسداری کنیم از آن که هست عین حیات

ای مزین چونکه تورا مام وطن ایرانست
پاسداری بکن از آن که بود عین صلاة

یلداتان بکام وکامتان شیرین

شاعر؛ اکبر مزینانی علیشاه

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

فصل سوم ویژه‌برنامه «رحیل» در سه قسمت و خوانش کتاب و شعرخوانی بانوان شاعر از چهارم تا ششم آبان از طریق شبکه کتاب، رسانه‌های ملی و مجازی معتبر به روی آنتن می‌رود.

«رحیل» ویژه‌برنامه‌ای است که فصل‌های مختلف آن در مناسبت‌های مذهبی و ملی تولید و پخش می‌شود.

بر این اساس، فصل سوم ویژه‌برنامه «رحیل» با تهیه‌کنندگی سمانه خلف‌زاده، با حضور و شعرخوانیمنصوره محمدی مزینان ، مهسا ایمانی، مهدیه نژاد ابراهیم و خوانش کتاب «بانوی کرامت» توسط سمانه خلف‌زاده در سه قسمت تهیه و تولید شده است.

ویژه‌برنامه «رحیل» با مشارکت شبکه کتاب و سازمان هیئت‌ها و تشکل‌های دینی، از طریق شبکه کتاب، رسانه‌های ملی و مجازی معتبر به روی آنتن می‌رود. علاقه‌مندان می‌توانند این ویژه‌برنامه را از طریق نشانی ketab.tv مشاهده کنند.

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan

شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan

🌴موسم رحمت

رسیده موسم رحمت به حرمت باران
وزیده در دل صحرا نسیم نافله خوان

شکفته در دل صحرای بی سر و سامان
گلی که داده جهان را به رنگ و بویش جان

نسیم از نفحاتش نفس کشید و نشست
به روی دوش بهار و گذشت فصل خزان

رسیده آیه اعجاز و خوانده نون و قلم
به نامی نامی احمد خلیفة‌ُ الرحمن

چه شاخه ها که به مدحش شکوفه سر داده
چه چشمه ها که گرفته به شوق او جریان

اشارتی ز کلیم و بشارت از عیسی
محمد عربی شد رسول جاویدان

زبان از عطر گلاب محمدی سرشار
همین که نام محمد رسد به صحن دهان

کسی که در پی وصفش جماد ناطق شد
کسی که در پی مدحش خرد شده حیران

به آن جمال جمیلش قسم که درلولاک
وجود بی بدلش شد دلیل خلق جهان

حدیث سرمدی او رسیده تا افلاک
قسم به آیه ی کوثر به هل اتی به دخان

نشان به سوره ی طاها محمد و یاسین
که آیه آیه گل است وشکفته در قرآن

چنان که موج خروشان سیزده دریا
رسیده چشمه به چشمه به صحن آن دامان

و سر زد از گل رویش دوازده خورشید
دوازده گل خورشیدِ عالم امکان

دوازده گل خورشید منجلی از عشق
نخست فاطمه و آخرش امام زمان

چقدر دور سرش شمس ما قمر دارد
اویس و مصعب و سعد و ابوذر و سلمان

پیمبری که خدایش نیافریده مگر
برای بذل محبت میان عالمیان

به جای ناله و نفرین دعا و نافله خواند
برای طایفه ای ک شکست از او دندان

فقط نه یار شفیقش که دشمن او هم
به مدح صوت بلیغش گشوده مهر زبان

تمامی علما و تمام اهل عقول
به فهم بحر کلامش چو موج سرگردان

به جز جمال جمیلش که جلوه ای زخداست
ندیده هیچ گلی را بدون خار انسان

فلک ندیده به چشمش به روز و شب هرگز
نه آفتاب و نه مهتاب اینچنین تابان

کسی که نور خدا هم طواف کرد اورا
چرا همیشه نگردد به دور او کیهان؟

یقین که تلخی کامم حلاوتش با اوست
خوشا تلاوت نامش به هر زمان و مکان

خوشا تلاوت نامش و بعد از آن نامی
که شیعه بعد خدا و رسول خود دراذان

خوشا تلاوت نامی که اسم اعظم اوست
کلید قفل تمام مقدّرات جهان

نبی برای علی و علی برای نبی
دو جسم بوده ولیکن دو جسم با یک جان

کسی که داشت به خندق ، احد ، به بدر و حنین
یلی چو حضرت حیدر سپاه بی پایان

علی عالی اعلا، علی ولی الله
که خارج است مقامش زهرچه فهم و بیان

قسم که قدر خدا را فقط علی داند
شناخت قدر علی را فقط خود یزدان

قسم به بذر شکفته به عشق او در خاک
قسم به درِّمیان صدف شده پنهان

علی است آنکه حکومت برای او بوده
شبیه چکه ی آبی ز بینی حیوان

شبیه آتش و آب است، جمع اضداد است
چگونه اش بنویسم نسیم یا طوفان؟

به غیر قامت حیدر نمی خورد هرگز
ردای حق خلافت به قامت دگران

گشوده کعبه برایش چو مادری آغوش
هم او که بسته از آغاز با خدا پیمان

به ذوالفقار چه حاجت که با ستیغ نگاه
گرفته جان یلان را چو شیر در میدان

قسیم نار علی و قسیم جنت علی
هو العلی و هوالحق، هوالعلی میزان

علی‌ست باقی و باقی علی است وجه الجلال
به محشری که شود «كُلُّ مَن عَلَيهَا فَان»

نماد عدل و عدالت شکوه رافت و عشق
طلایه دار دو عالم به قله ی ایمان

ستاره ای که درخشید روی شانه ی ماه
و شام بتکده ها شد ز هیبتش ویران

ستاره ای که درخشید و ماه مجلس شد
تمام ،آینه ای حق نما و نور افشان

فدای چشم سیاهش سپیدی چشمم
به انتظار نگاهش سروده ام دیوان

به ذکر اشهد و انّ علی ولیُ الله
بلال باش و اذان گو و عاشقانه بخوان

بخوان تو نام علی را الا بِذکرِ الله
بده قصیده ی دل را به دست نامه رسان

بگو که وسع من این است و عذر من هم این
اگر ز من نپذیری دریغ و آه و فغان

نجف که قبله قلبم شدی دعایی کن
قدوم شاعر خود را به صحن خود برسان

🌹شاعر؛ منصوره محمدی مزینان

🌴تناقض

به آن روزی که دل دادم خوشی از خود ستاندم من
به کس رازی نگفتم تا که جان بر لب رساندم من

عجب این دل که هر کاری بخواهد می کند اما
عجب این من که مرغ بخت را از بام راندم من

درون کشور صلح از برای عشق بد نامم
که پای دل نشستم تا که خود بر خون کشاندم من

عجب این من که با شادی سحر تا شام می آسود
از این دلدادگی اما به غم خود را نشاندم من

نه از روی تشابه یا که تقلید است نام من
برای گفتن غم خویش را فریاد خواندم من

همین دل دل کنان از دادِ دل، از دلبرم دل زد
دلا من شرمسارم، موج خون بر دل فشاندم من

به خاطر نیست آن روزی که خاک و گرد این غم را
به لطف عقل از این سینه و این دل تکاندم من

رفیقان دعوت از یاری دگر کردند خود، اما
به لطف غیرت این عاشقی در عشق ماندم من

کمال از درد می بارد، ولی شادی پر از نقص است
تناقص های بسیاری در این غمنامه خواندم من

🌹شاعر؛ عبداله محمدی مزینان (فریاد خراسانی)

🌴جلوه ی غم

در عشق پدر مانده مگر تا که در آید
بهتر که کنون عمر منِ خسته سر آید

در باغ خزان خویش مکن خادم خاشاک
صد سال به این باغْ هرس بی ثمر آید

عاشق که شوی در غم عشقت خبری نیست
از اشک و ز چشمان تو خون جگر آید

می سوزم از این غم که غمم پیش همه خلق
نا چیز کند جلوه و یا مختصر آید

عاشق نه همان است که مشغول حساب است
دلداده همان است که بی خیر و شر آید

محشر که شود عقل خجل می شود اما
در روز جزا این دل خون مفتخر آید

ما آن گلِ در گوشه ی باغیم و نژندیم
کو صاحب باغی که ز خس در نظر آید

ما تجربه های غم این عمر عزیزیم
کو تجربه ی غم که چو ما معتبر آید

“فریاد”به شعر آمده تا کاش نویسد
شعر و غزل تر اگر از دست بر آید

🌹شاعر؛ عبداله محمدی مزینان (فریاد خراسانی)

🌴خاک امید

دشمنان حاضر ولی از یار غیبت مانده است
بار خود را بست و رفت از او مصیبت مانده است

واژه های نا مناسب هست ، اما بهتر است
این که در دل جای خالی از محبت مانده است

تحفه گر دشمن بیارد یادگاری ،عاقبت
باز می بینی که از این قوم نکبت مانده است

یاوه گو را گو که بس کن عمر را دادی ز کف
بی خرد دیگر چه وقتی بهر صحبت مانده است

دم به دم مرغ سحر در گوش من نجوا کند
مرغ شوم شام هست ،او از چه بابت مانده است

خاک امّید مرا با نا سرشتند از ازل
عاشقان دیگر مگر در سینه رغبت مانده است؟

داده ای بر باد ای فریاد عمر خویش،با
این دعا هایی که بر لب بی اجابت مانده است

🌹شاعر؛ عبداله محمدی مزینان (فریاد خراسانی)

🌴وصال

مدام استرس بی تو بودن است مرا
و فکر اینکه نباشی زبن،شکست مرا

تو را به بند کشیدم مباد بگریزی
دریغ حس جدایی به دار،بست مرا

اگرچه دل به تو نزدیک می کنم اما
تمام هجمه دوری به جان نشست مرا

امیدنیست به پیروزی ام دراین غوغا
خیال رفتن تو می دهد شکست مرا

دو دستهای تو در دست من، فقط رویاست
چه حال نکبتی ام داده است، دست مرا

به شوق بوی تو دیوانه وار می آیم
کجاست عطر ملیحت که کرده مست مرا

وصال روی تو روزی اگر حقیقت یافت
بلند می کندم از زمین پست مرا

تو آفریده شدی تا خدای من باشید
گر چه باک، خدا کرده بت پرست مرا

🌹شاعر؛ مهدی مزینانی رضا

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan

شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan

🌴دشمن شاد

جهانی پر تر از این نیست از اندوه و غم یا رب
کدام انگشت می چیند ز روی گونه نم یا رب

به شرم از خویش و دشمن شادی این شهر مشهورم
کدامین بنده ات دارد کمر اینگونه خم یا رب!؟

من از بس ظلم دیدم جای ذکر این جمله را گفتم
که تا کی باید این جور و جفا یا این ستم یا رب

عبس ،بیهوده و واهی ز دستم رفت ایامم
چه راهی بایدم تا عمر گردد مغتنم یا رب

پرستش می کنم تنهایی و زخم تنم لیکن
امیدی بر گریزی نیست بر تنهایی ام یا رب

به یک پلکی توانم دور تر می گردد از جانم
نمی گردد برایم سختی این عمر کم یا رب

مرا اینجا قضاوت های پی در پی هلاکم کرد
قضاوت می شوم هر دم ز اعمال دلم یا رب

منم آن کس که حق را گفت و باطل جلوه شد آخر
که من "فریاد" دل بودم ولی پر زیر و بم یا رب

🌹شاعر؛ عبداله محمدی مزینان (فریاد خراسانی)

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan

شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan

🌴فریادها

می روم روزی همیشه از میان یاد ها
می سپاری از تنم خاکستری بر بادها

کاش می گفتم به تو حرف دلم را عاقبت
حرفهایم بغض شد ای داد بر بیدادها

رفتی و خندیدی و بارفتنت کردی مرا
پادشاه بی بدیل شهر دشمن شادها

ای که هرلحظه دلیل شعر زیبای منی
کم بگیر از شعر سرشار از غمت ایرادها

گر به دنیا آمدن پاداش عاشق مردن است
پس چه فرقی داشت مرگم با همه میلادها؟

رفتنت یکبار بود و ماندنت پیشم هزار
غم شمارم روز و شب نفرین به این اعدادها

روز آخر یاد داری؟ گفته بودی : ساکتم !
بر سر قبرم نشین تا بشنوی فریادها

🌹شاعر؛ محمدمهدی مزینانی

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan

شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan

سرمايه ى حماسه و ايثار حمزه است
جان بتول و حيدر كرار حمزه است

شير خدا و شير رسول خداست او
پشت و پناه احمد مختار حمزه است

عشق محمد است و علي جان فاطمه
سروي كنار چشمه ي گلسار حمزه است

هر جا نبود همره احمد صفا نبود
آنجا كه بود يار وفادار حمزه است

ركن عظيم و حامي اسلام سرمدي
اندر سپاه هماره جلودار حمزه است

در جنگ بدر حماسه ي او ماندگار شد
بعد از علي پديده ي قهار حمزه است

از هيبتش هميشه عدو رنج مي كشيد
وحشت فكنده ي دل كفار حمزه است

افسوس كه در احد شده كشته ز جور كفر
داغش بزرگ بود و شرربار حمزه است

آه از دمي كه خاتم پيغمبران بديد
آلاله ي فتاده به گلزار حمزه است

پهلو دريده اي كه تهي گشته است ز قلب
آن مثله كيست ز كينه ي اشرار حمزه است

چون چشمه سار ز ديده ي پيغمبر است اشك
بر پيكر شهيد فداكار حمزه است

🌹شاعر ؛ زنده یاد حاج شیخ حبیب اله عسکری مزینانی

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan

شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan

🌴اقرار

من تو را می‌خواهم و در عاشقی اجبار نیست
عاشق چشمان زیبای تو بودن عار نیست

من تو را می‌خواهم اما نیستی خواهان من
چشم تو می‌گوید این را، جای هیچ انکار نیست

دور من را خط کشیدی گم شدم در طالعت
کاش پیدایم کنی، اما دگر اصرار نیست

می روم شاید کنار دیگری گیری قرار
عاشقت تنهاست اما در پی آزار نیست

روز ها دور از تو و شبها به یادت زیستم
حیف اینجا در نبودت فرصت اقرار نیست

کاش از اول نمی‌دیدم دو چشمان تو را
ای که بعد از دیدنت خوابی دگر در کار نیست

🌹شاعر؛ محبوبه سادات مزینانی

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan

🌴دستاورد

من کوه رنجم ،بی نصیبم ،درد می دانم
از کنج عزلت در اتاق سرد می دانم

تنهایی محضم مخاطب نیستم در جمع
جمع کثیری از ضمیر فرد می دانم

جنگی ندارم با کسی از این همه مشکل
تقدیر من با زندگی این کرد ،می دانم

دنیا پر از زنها و مردان است اما من
هر کس ز خاکستر بر آید مرد می دانم

فریادِ تاسِ جفتِ بد هنگام و بی وقتم
من خویش را تسلیم تخت و نرد می دانم

ای ساقی از جام ازل این تشنه را دریاب
من عاشقی را با تو دستاورد می دانم

وقتی که این دنیا تو را در جهل می خواهد
من حاصل فهمیدنت را طرد می دانم

حتی اگر شهنامه بنویسی تو ای "فریاد"
وقتی که بی دردی شعارت زرد می دانم

از شادی و عشرت به دفتر هیچ شعری نیست
من از دل رنجیده و پر درد می دانم

🌹شاعر؛ عبداله محمدی مزینان (فریاد خراسانی)

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan

آسمان ابر شد و موسم باران آمد
بارش عشق به امداد بیابان آمد

دلمان گرم شد از بارش نورش وقتی
دست مهرش به سر سوز زمستان آمد

فصل ویرانگی ام طی شد و نرگس گل داد
سر و‌ سامان دل بی سر وسامان آمد

دفتر دوره ی دلواپسی ام بسته شد و
فصل دلتنگی آدینه به پایان آمد

شد زلیخا همه ی شهر زمانی که شنید
یوسف فاطمه از جانب کنعان آمد

محشری کرد به پا هیبتِ قَدْ قامت او
جلوه کرد و به تن مرده ی ما جان آمد

باده ای بود که در خمره ی حق می جوشید
ساغری بود که با خیر فراوان آمد

یازده آیه تطهیر رسید و پس از آن
وقت تفسیر شد و سوره ی انسان امد

رد شد از خاطره ی سیزده آیینه ی نور
ماه کامل شد و در نیمه شعبان آمد

شاعر؛ منصوره محمدی مزینان

به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan

اهل یمن بلبلانی بوده اند که خواستند آزادی و حرّیت خودشان را در لانه های محقرشان بدست آورند اما به جرم آزادگی مورد هجمه ی کرکسان حجاز شدند.

این وحشیان مدرن زمان جنایتی خلق کردند که آرامش را از هر انسانی که احساس مسئولیت می کند گرفتند.

اکنون با چراغ سبز آمریکا و کمکهای تسلیحاتی او و سکوت سازمان ملل و آنانی که دم از حقوق بشر می زنند این تجاوز به یمن صورت گرفت و البته سکوت اتحادیه عرب تعجب آور نیست چون خود آن ها بعضا هم پیمان حمله به یمن شدند.آیا ایران مامور به صبر است؟

دعا کنید خداوند فرجی برای این مردم برساند.

حبیب الله عسکری مزینانی

ای داعیان خادم الحرمین ننگتان زیاد!

بار دگر نقشه ی شوم اَهرِمن گرفت

تا بِ بیان ز بلبل شیرین سخن گرفت

بلبل که خواست ناله وهم درد دل کند

مانع ز ناله کردنش زاغ و زِغَن گرفت

آل سعود لانه چو اندر حجاز کرد

چون کرکسی که لانه به سطح چمن گرفت

بس بلبلان که طعمه ی این کرکسان شدند

بس گرگها که آهوی دشت و دمن گرفت

وهّابیان وحشی عصر جدید جهل

صدها که جان کودک اهل یمن گرفت

سال هاست تاخته اند به اسلام و مسلمین

آن گاه صهیونیزم به فلسطین وطن گرفت

ای داعیان خادم الحرمین ننگتان زیاد

صدها هزار جنگ زده؛ بیت الحَزَن گرفت

مستاجران غربی بیگانه از خدا

وجدان از شما یهودی پیمان شکن گرفت

گویا تعصب عربی را فروختید

بیگانگان به قیمت بخس ثمن گرفت

کردید بر سر یمنی خانه ها خراب

چرخ و فلک ز ابر سیه پیرهن گرفت

دیدیم وارثان هند جگر خوار را که باز

اکباد ملتی ز جفا بر دهن گرفت

آل سعود به ماه حرام قتل عام کرد

صدها نفر از تَعِز و از عَدَن گرفت

در سالروز مولِد فرخنده ی علی

صنعا بوی خونِ بسی مرد و زن گرفت

اهل یمن که شیعه ی آل علی بُوَد

دشمن به جرم عشق علی جان و تن گرفت

همواره غرب دم ز حقوق بشر زند

این بار هم سکوت به طور عَلَن گرفت

بر گو بر سازمان ملل خواب ناز کن

خواب را ز چشم اهل یمن اهرمن گرفت

تجویز قتل و غارت مردم ز سازمان

هر جانی ستمگر قانون شکن گرفت

دیدی عسکری که ؛ خداوند آبرو

از اهل سازمان و از آن انجمن گرفت؟

صمیمانه ترین تبریک خود را به مناسبت ماه رحمت خدا که درین ماه رجب بعثت پیغمبر رحمت و امام مهربانی ها علی بن ابی طالب و امام محمد باقر و امام جواد صلوات الله علیهم می باشد به شیفتگان

ولایت ابراز می دارم و از خداوند متعال می خواهم که رحمتش را در این ماه شامل امت اسلام ملت ایران رهبر فرزانه اش قرار بدهد و امام امت و شهیدان انقلاب را غریق رحمت خود قرار بدهد و شعری به

مناسبت ولادت امیر المومنین در شب ولادت آن حضرت سرودم تقدیم می نمایم.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته

حبیب الله عسکری مزینانی

اَعلی علی ؛ خودش علی دیگر آفرید

خلّاق ذوالجلال که پیغمبر آفرید

بهر وصیّ بر حق او حیدر آفرید

ننوشته خط ؛نرفته به مکتب؛ نخوانده درس

شد شهر علم ؛ دین و علی را در آفرید

هستی بُوَد عَرَض ز سماوات و بَرُّ و بحر

از بهر این عَرَض که خدا جوهر آفرید

دریا شکافت تا که صدف ها عیان شدند

اندر درون هر صدفی گوهر آفرید

در خلقت محمد و خلفای به حق او

هشت و چهار نمونه ی پیغمبر آفرید

دست خدا برون شد و امشب به خانه اش

بعد نبی ز خلق جهان برتر آفرید

گر خوانمش خدای ؛ ملامت مکن مرا

اعلی علی؛ خودش علیِ دیگر آفرید

ذات خدا منزّه است از جسم و چشم و سر

مولود کعبه را ز أَب و مادر آفرید

زیباترین مُربیّش پیغمبر خداست

او را برادر خود و تاج سر آفرید

زیباترین سبقت او در قبول دین

در سابقون ز اول و هم آخر آفرید

در لیله المبیت جان به کف و ایزدش گواه

ایثار جان بجای احمدی در بستر آفرید

زیباترین حماسه دنیا به دست اوست

در بدر و غزوه ی اُحُد و خیبر آفرید

زیباترین ضربت ششمیر او به عمرو

بالاترین شکست اوست که بر کافر آفرید

زیباترین آرزویش مرگ سرخ بود

محرابِ پر زخون ز فرق سر آفرید

اشقی است ابن ملجم و کامیاب هم علی است

بس افتخار برای مسجد و هم منبر آفرید

زیباترین سخاوت او در نماز بود

اندر رکوع به بخشش انگشتر آفرید

زیباترین خاطره اش در غدیر خم

او را خدا امام اوَّل و هم رهبر آفرید

زیباترین کلام او نهج البلاغه است

زینت برای هر سخن و دفتر آفرید

وقتی شریک زندگی هم متن زندگیست

هم کُفوِ او فاطمه را همسر آفرید

زهرا که رمز هستی و هستی از آن اوست

هستی خلاصه گشته که در کوثر آفرید

دشمن بگفت پیمبر ما ابتر است ؛ ولی

گوینده را ببین که خدا ابتر آفرید

زین کوثر بهشتی و از مرتضی علی

سادات را ز نسل چنین دختر آفرید

آنان که گوشواره عرش خدا شدند

یک را شُبیر و دیگری را شَبَّر آفرید

ز اسباط مصطفی حَسنین اند و زینبین

در صلح و در جهاد و سخن سرور آفرید

صلح حسن مقدمه ی نهضت حسین

بهر حسین و نهضت او اکبر آفرید

عباس که مظهر ادب و غیرت و وفاست

سردار کربلا و مه منظر آفرید

اصحاب و عون و جعفر و قاسم همه فدا

از بهر مُهر نهضت او اصغر آفرید

زین العباد ذخیره ی این انقلاب بود

پیروز بر یزید ستم گستر آفرید

بهر مرام و همسفرش ذات کبریا

ازباب لطف و رحمت خود خواهر آفرید

زینب نبود کرب و بلا ؛ کربلا نبود

حق قهرمان صبر و سخن پرور آفرید

ویران نمود کاخ یزید را ز خطبه اش

آتش گرفت یزید که خود آذر آفرید

شعری سرود عسکری و عاجزانه گفت

از ذره کمترم که شعر مرا کمتر آفرید

با تفکر سیر کردم در میان مردمان

بر رخ هر کس نظر کردم مثال عاشقان

از برای دل سپردن بر تولای کسی

هر چه گشتم چون علی کس را ندیدم در جهان

بهر ما در کل عالم نیست چون اون تکیه گاه

هر کسی درمانده شد بگرفته از او الامان

در سلوک او تمامی میکنیم طی طریق

چون که او بی شک بود مولای کلّ عارفان

گفته هایش حرف حق و نیست در آن هیچ شک

او بود قرآن ناطق ای برادر بی گمان

نور او بر ما مشعشع هست تا روز ابد

همچو خورشیدی که تابد بر زمین از آسمان

او یدالله است و حیدر چون برادر بر نبی

مقتدای مسلمین و هم امام شیعیان

او نماد عدل و داد است بر تمام کائنات

بهترین خلق عالم از خدای لامکان

چشمه سار نور و رحمت اوست بر روی زمین

ناجی ابناء آدم او بود در هر زمان

در کلاس مهر و عشقت مشق او را کن مرور

تا که با عزت برون آیی ز درس و امتحان

ای مزینانی از او دستت ز دامن برندار

گر که در خًلد برین خواهی نمایی آشیان

شاعر : اکبر مزینانی علیشاه

وقتی به دنیا آمد او
خورشید در کُنجی خزید

بر صورت مهتابی ‏اش
بال فرشته‏ ها وزید

تا چشم خود را باز کرد
او با صدای بال‏ها

مانند نیلوفر شکفت
در لابه ‏لای بال‏ها

یک شب تمام آسمان
در قلب او آمد فرود

دیگر از آن پس سینه ‏اش
خود آسمانی تازه بود

او،آیه،آیه، آینه
در روبه ‏روی آفتاب

او سوره سوره آسمان
در لابه ‏لای یک کتاب

او آن که یک شب ماه را
با چشم‏های خود شکافت

پرواز کرد و مثل نور
سوی خدای خود شتافت

او آن که رفت و رفت و رفت
تا انتهای آسمان

تا یک قدم مانده به او
تا به خدای آسمان

محمدکاظم مزینانی