✍️بیست و چهارم اسفند سالروز پرواز یکی دیگر از شاهدان واقعی مزینان جوان خوش اخلاق و خوش فکر سرباز شهید یداله مزینانی فرزند حاج حسین شهیدی مزینانی است.
🔹یداله چهارم آذر 1341 در مزینان متولد شد اما با هجرت والدینش به مشهد و شاغل شدن پدر در کارخانه قند او در طرق ادامه تحصیل داد و با شروع مبارزات انقلابی مردم این خطه در صف راهپیمایان قرار گرفت.
🔹مادرش مرحومه لیلی چوبینی خاطره ای جالب از هوش و ذکاوت او در کارهای مبارزاتی وی نقل می کند که بعضی رسانه های رسمی مانند کیهان تحت عنوان فکر تازه به آن پرداخته اند:
-«قبل از انقلاب در همین شهرک طرق عده ای بودند که طرفدار شاه بودند و نام خود را گروه جاوید شاه گذاشته بودند و توی کوچه ها راه می افتادند و هر خانه ای که عکس از شاه پشت پنجره خود نزده بودند شیشه های آن را می شکستند یادم می آید ید الله یک عکس به شیشه زده بود تا از بیرون عکس شاه بود و از داخل عکس امام (ره) بود و می گفت: حیف است که این طاغوتی ها شیشه خانه ما را بشکنند. بگذار سرشان را کلاه بگذاریم.»
🔹مقام معظم رهبری چند سال پیش به دیدار پدر این شهید والامقام رفت و از پرورش چنین فرزندی در راه حق تجلیل کرد.
🔹یداله از همان آغاز جنگ تحمیلی مانند پسرعموهای شهیدش راهی جبهه های حق علیه باطل شد و عاقبت در 24 اسفند 1362 در سومار به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش پس از تشییع باشکوه در قطعه ی شهدای شهیدی به خاک سپرده شد.
🚩وصیتنامه شهید یداله مزینانی
از پدرم مى خواهم كه مراسم مرا خیلى ساده برگزار كنند
بسم الله الرحمن الرحیم
و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون؛
کشته شدگان در راه خدا را مرده مپندارید كه آنان زنده اند و در نزد خدا روزى می خورند .
به نام الله درهم كوبنده ستمكاران و سلام و درود بر امام امت خمینى بت شكن و درود بر شهیدانى كه با خون خود درس آزادگى و بندگى خدا را به ارمغان آوردند.
سلام بر پدر و مادر عزیزم، هم اكنون كه در كمال صحت و سلامت مى باشم و عازم جبهه حق بر علیه باطل مى باشم لازم دانستم كه چند كلمه اى بر روى كاغذ بیاورم.
پدر گرامى، مادر مهربان، خواهران و برادران عزیز! خودتان مى دانید كه عزیزترین چیزهاى زندگیم هستید و چقدر دوستتان دارم و مى دانم كه براى من زحمت هاى بى شمارى كشیده اید ولى باید حلالم كنید و در این راه بر من تحمیلى نیست. چنان كه خودتان مى دانید كه من زندگیم چنین بوده و پایانش هم چنین شد.
از شما مى خواهم كه در مرگ من بى تابى نكنید و بر من نگریید؛ زیرا هر قطره اشك شما باعث كم رنگ شدن خون من خواهد بود. باید كوچكترین ضعفى به خود راه ندهید كه پریشانى شما روح مرا در آن دنیا عذاب خواهد داد. باید افتخار كنید كه توانستید فرزندى پرورش دهید كه با خودآگاهى كامل راه شهادت را پیمود و خانواده تو نیز قربانى به پیشگاه خداوند كرد و تنها مسئولیتى كه شما بعد از من بر عهده خواهید داشت ادامه راه حسین و خمینى كبیر است.
مبادا در مقابل منافقین خم به ابرو بیاورید تا آنها شما را پریشان حال ببینند حتى ممكن است جسد من نیز بدستتان نرسد چون جنگ است و جنگ این چیزها را هم دارد. شاید وصیت نوشتن براى جوانانى كه هنوز عمرى را نگذرانده اند سخت باشد با هزاران امید در دل .....
و چه دردناك است این قصه! هر لحظه باید خود را براى مرگ آماده كنیم و مرگ را در برابر دیدگان خویش قرار دهیم. همه این ها یك طرف لحظه بعد از مرگ را به خاطر مى آورى كه دیگر یاراى هیچ ندارى و تنها اعمالت گواه هست و شهادت تو، كردارت !!
پس چه خوب قبل از آن كه مرگ تو را دریابد و هیچ كارى از تو برنیاید به خویش بازنگرى و خود را در ترازوى خویش بسنجى. واى بر تو كه تمام عمرت بى حاصل، تمام عمرت غرق در گناه و تمام عمر در پوچى و بیهودگى. به كوله بارت كه براى خود بستى نظر كن و ببین چه دارى در جواب؟ هیچ!
الان كه دارم این وصیت نامه را مى نویسم هیچ دلبستگى به این دنیا ندارم و فقط به امید خدا و براى خدا به جبهه مى روم، براى سربلندى اسلام و مسلمین، براى پیروزى امت مسلمان به رهبرى زعیم عالی قدر حضرت آیت الله العظمى امام خمینى.
خداوند ان شاء الله اعمال ما را قبول كند و این جان ناقابل ما كه از خود اوست قبول كند. خدایا! امام ما را تأیید بفرما و به عمرش بیفزا و عمر او را چون عمر نوح طولانى كن. خدایا! امید امت، را در پناه خودت محفوظ بدار.
و در پایان از پدرم مى خواهم كه مراسم مرا خیلى ساده برگزار كنند.
من براى كسى وصیتى ندارم ولى یك مشت درد و رنج دارم كه به این صفحه كاغذ مى خواهم همچون تیغى یا تیرى بر قلب سیاه دلانى بزنم كه تا كنون این آزادى را حس نكرده اند و بر سر اموال این دنیا، ملتى را، امتى را و جهانى را به نیستى و نابودى مى كشانند.
والسلام
یدالله مزینانى


به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan
#️⃣شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan
برچسبها: مزینان, مزینانی, شاهدان کویرمزینان, شهیدان مزینانی
| | | 

🔹شهید سید یحیی حسینی راد مزینانی فرزند مرحوم سید علی اکبر در مرداد ماه سال 1365 به جبهه اعزام شد و دوازدهم شهریور ۱۳۶۵، در حاج عمران عراق بر اثر اصابت ترکش به پشت سر به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای بهشت زهرا (س) قطعه 53 و در جوار همرزمانش آرام گرفت.

