ناگفته هاي كتاب «حسين وارث آدم» پس از43 سال در گفت وگوبا دکترسوسن شریعتی
پيش از انقلاب اسلامی ایران در سال 57، سه كتاب با موضوع عاشورا و انقلاب امام حسين (ع) منتشر شد كه سه زواريه ديد پيش روی خوانندگان قرار مي داد. "شهيد جاويد" صالحي نجفي آبادي، "حماسه حسيني" (مجموعه آثار شفاهي شهيد مطهري) و "حسين وارث آدم" علي شريعتي... هر سه اثر با محوريت امام حسين (ع) نگاهي دیگر به قيام مولا حسين (ع) داشتند. از اين ميان در کنار "حماسه حسینی" شهید مطهری، "حسين وارث آدم" دكتر شريعتي جايگاهی در مخاطبان دانشگاهی يافت، مضافا اينكه با سه سخنراني ثار، شهادت و پس از شهادت تكميل شد.
به گزارش شاهدان کویرمزینان ؛سوسن شریعتی، دختر دکتر علی شریعتی،متولد 1341، روزنامه نگار و پژوهشگری است که فارغالتحصیل رشته تاریخ از انستیتوی عالی مطالعات اجتماعی پاریس بوده و رساله دکترایش درباره نقش انتظار در تاریخ معاصر ایران است.، وی در گفتو گو با پایگاه خبری شفقنا درباره کتاب «حسین وارث آدم» نوشته دکتر علی شریعتی سخن گفته است. در زیر،متن کامل این گفت و گو را می خوانید.
شفقنا: بسیاری «حسين وارث آدم» را در ميان آثار دكتر شریعتی از حيث مفاهيمي كه ايشان مطرح مي كند، ادبيات آن كه يك ادبيات شورانگيز هيجان آفرين است و هم از اين جنبه كه مجموع 26 كتابي كه از دكتر منتشر شده، چه در قالب سخنراني و چه در قالب دست نوشته، كتاب متفاوتی می دانند. درمحرم سال49 همانطور كه خود دكتر در مقدمه آن شرح مي دهد كه مي خواستم روضه اي ... خشمي در اين كتاب نسبت به مخاطبين پيام امام حسين (ع) كه بيشتر از همه شيعيان هستند وجود دارد؛ اين بخشي از كار است. بخش ديگر اين كتاب اين است كه دكتر، منازعه و واقعه كربلا را چكيده و خلاصه تمام درگيري هاي تاريخ از فرعون تا خود امام حسين (ع) باز با تاكيد بر آن تثليث قارون و بلعم و باعور (زر و زور و تزوير) مي داند. اولين پرسش مخاطب امروزي كه به كتاب مراجعه مي كند اين است كه چه ضرورتي داشته دكتر اين كتاب را بنويسد و اين موضوع را مطرح كند؟ ضرورت آن از كجا احساس شد؟ اين كتاب و اين موضوع چه جايگاهي در پروژه دكتر دارد؟
شریعتی: خيلي خوب است كه داريد به حسين وارث آدم توجه نشان مي دهيد زيرا درباره شريعتي، بيشتر بر كتاب شهادت يا پس از شهادت تكيه مي شود و نيز تفسير او از فلسفه شهادت يا به اصطلاح آن زمانه، استراتژي امام حسيني كه بعد خروجي هايي پيدا كرد مثلا تشويق يا ترغيب نوعي راديكاليسم سياسي يا نوع مواجهه با قدرت. حسين وارث آدم يكسال قبل از اين دو سخنراني ايراد شده است. حسین وارث آدم مربوط به سال 49 است. مشخصات اين كتاب در مقايسه با شهادت و پس از شهادت را بايد برشمرد: يكي اين كه مكتوب است. اكثر سخنراني هاي شريعتي درحسينيه ارشاد، شفاهي است (به جز چند مورد استثنايي: نيايش، آري اينچنين بود برادر و...) يادداشت هايي بر روي كاغذي مي نويسد و سخنراني اش را آغاز مي كند. حسين وارث آدم نيز جزو آن نادر سخنراني هاي مكتوبي است كه شريعتي پشت تريبون مي خواند و البته گهگاه شرحي را بر آن مي افزايد. دومين مشخصه اين متن اين است كه تقريبا حجم پاورقي هاي آن با متن اصلي برابر است. مقصود اينكه علي رغم نوعي شاعرانگي در متن، كاملاً با رفرانس حرف مي زند و به اصلاح با سند و مدرك. (معرفي پرسوناژها، معرفي كتب مرجع و...) سومين مشخصه اين متن اين است كه اول شخص مفرد در آن خيلي فعال است؛ اگرچه اين اول شخص مفرد در نوشته هاي شريعتي هميشه فعال است اما عمدتا در نوشته هاي كویریات اين را مي توان ديد. اما در كتاب حسين وارث آدم، اصلا شروع آن با «من» است، از تنهايي اجتماعي خود صحبت مي كند و از اين كه 20 سال است صحبت مي كند اما تنها و بي تريبون مانده است. چپ براي خود مجله، تئاتر و جنگ ادبي دارد؛ مذهبي سنتي تريبون، منبر، پامنبري و مسجد دارد و...اما او كه نه اين است و نه آن مانده است معلق. مقصود اينكه با شرح اين احساس تنهايي نوشته اش را آغاز مي كند و از همان آغاز، متن را وجهي تراژيك مي دهد. تاكيد چندباره شريعتي بر عاشوراي 49 و اينكه «عاشوراي 49بود» شكي نيست كه ارجاع به تجربه اي شخصي هم هست. شريعتي از اين روش در نوشته هاي ديگر هم استفاده مي كند: در هم آميختن زمان ها يا سمبليك نشان دادن برخي تاريخ هايي كه به زندگي شخصي اش بر مي گردد. شده است تاريخ هايي را كه براي خود او منشا يك حادثه، يك تجربه يا يك مواجهه بوده طوري در يادداشت وارد كند كه گمان رود صحبت از يك اتفاق تاريخي است. در يادداشت هاي كويري شريعتي از اين تمهيد بارها استفاده شده. حسين وارث آدم نيز اين حالت را دارد مدام مي گويد عاشوراي 49 بود... امضاي پايان متن «حسين وارث آدم» اسفند 49 است؛ اعدام اعضاي سياهگل در 26 اسفند اتفاق افتاد. آيا امضاي اين تاريخ ربطي به اين حادثه دارد؟ مبارزه سياسي شكل چريكي به خود گرفته، دستگيري هاي وسيعي از پاييز همان سال شروع شده و ... اينها زمینه هاي سياسي آن زمانه است اما در هر حال فكر مي كنم فقط اشارت بيروني و تاريخي نيست، بايد ربطي به يك تجربه شخصي نيز داشته باشد. اما نكته ديگر: جنس سخن در نوشته حسين وارث آدم و سخنراني «پس از شهادت» است. در سخنراني« پس از شهادت» حتي آهنگ كلمات نشان مي دهد كه او دارد لحظات سنگيني را مي گذراند. دوستي كه در آن سخنراني پس از شهادت حضور داشته، مي گفت اگر در سالن دماسنج مي گذاشتيد، دماي سالن از نظر تنش و برافروختگي به 40 درجه مي رسيد. شريعتي آدمي نيست كه به دليل قايل بودن به ضرورت و اولويت كار فرهنگي و آگاهي بخشي به آن قهرماني ها بي اعتنا باشد. همين همدلي و احساس همبستگي است كه سخنراني پس از شهادت را تا اين حد تكان دهنده، اثر گذار و بسيج كننده ساخته است. در حضور جمع سخن مي گويد و شايد بگويند كه از جمع و فضاي عمومي اثر پذيرفته و كلامش رنگ و روي تند و عاطفي گرفته. يعني اگر بخواهيم آن شور و تنش را در سخنراني پس از شهادت، به حساب اين فضا و اين رابطه با مخاطب تحريك شده پس از اعدام ها بگذاريم در مورد حسين وارث آدم، صدق نمي كند.
برچسبها: شریعتی, حسین وارث آدم, سوسن شریعتی
ادامه مطلب ...
| | |
